rozmowa

cześć, mamo, jesteśmy! – przyszedł Kacper z kolegą Stasiem
dzień dobry! o, kalarepa! mogę? – Staś się zainteresował
pewnie, a ty, Kacpi?
bleeee!! – mój syn się nie zainteresował 🙂 no to we dwójkę ze Stasiem podjadamy na zmianę z talerzyka
o! a gdzie jest kalarepa, mamo? – szturchają się porozumiewawczo
Staś zeżarł dwa ostatnie kawałki?! – udaję zdziwienie i złość
hahaha!!! – śmieją się chłopaki
Stasiu! mogłeś mi zostawić kawałek! – znowu udaję. tym razem oburzenie
ale ciocia już zjadła kawałek!
skąd wiesz?
bo widziałem
Staś ma zawsze tak logiczne wytłumaczenia – Kacper z autentycznym podziwem patrzy na kolegę
a czasem bardzo nielogiczne – uzupełnia Staś
no. a czasem tak nielogiczne, że wydają się logiczne – dodaje Kacper
no. raczej takie logiczno – nielogiczne – ciągnie Staś
no.. – zamyśla się Kacper – a do czego my w tej rozmowie zmierzamy?