Autor: magda

jedziemy z Nadią samochodem
– mamo, która godzina?
– 18:32
– a w samochodzie masz inną!
– no.
– dlaczego?
– żebym się nie spóźniała.
– przecież i tak się spóźniasz!
– no. ale mniej.
– aha. czyli jak podjeżdżamy pod szkołę i pytam cię ile się spóźniłam, a ty mówisz, że 5 minut, to tak naprawdę spóźniłam się o 4 minuty?
– no tak.
– ech… całe życie w błędzie!

rozmowa w drodze powrotnej ze szkoły:
– Kacper, jak ci poszedł sprawdzian z biologii?
– super. wszystko zerżnąłem z telefonu
– mamo, nie dasz mu kary!? – oburza się Nadia
– Kacper, jak możesz?! czy tobie zależy na wiedzy czy na ściąganiu? – oburzam się ja
– mamo! a tobie zależy na szczerości czy żebym cię okłamywał?

dziecko starsze jest już na tyle duże, że zażądało konta bankowego i karty do konta
założyliśmy
w jednym z wiodących banków na rynku 🙂
karta przyszła pocztą
ale żeby jej użyć trzeba założyć bankowość elektroniczną w telefonie
po wyczerpującej rozmowie z panią konsultantką na infolinii udało się zlokalizować umowę i dane do logowania:
KAC STO ****
komentarz męża: skazany na sukces 🙂

Nadia ogląda dokument z pełnymi danymi swoich rodziców
– Miłosz?! tata ma na drugie Milosz?!
– no tak, nie wiedziałaś?
– nie! a w ogóle dlaczego my z Kacprem nie mamy drugich imion?
– bo wam nie daliśmy
– Czesława… Nadia Czesława… mogłabym być…
– z uwagi na tradycję w naszej rodzinie nadawania drugich imion po dziadkach mogłabyś być Nadia Janina lub Nadia Elżbieta
– oooo!!! Nadia Janinkaa!
– a Kacper byłby Kacper Władysław lub Kacper Zygmunt…
– wolałbym Kacper Zygmunt. według mnie to trochę brzmi jak Czesław Miłosz.

😀

Nadia wydziera się ze swojego pokoju:

• maaaamoooo!
• ciszej! co jest?
• chodź mnie przytulić!
  
  to idę.
  trochę się przytulamy, trochę łaskoczemy, ona traci przewagę w tych przepychankach i zaczyna piszczeć na cały głos
  
• Nadia, ciszej!
• czemu?
• tata śpi na dole, chciał mieć trochę spokoju…
• no i co z tego? ja też chciałam, ale urodził się Kacper

rozmawiamy sobie z Nadią:

• mamo, a wiesz dlaczego małe dzieci płaczą w nocy?
• dlaczego?
• bo chcą powstrzymać rodziców o urodzenia nowego dziecka
• ahahahaha! tak myślisz?
• no
• a ja myślę, że to dlatego, że czują się samotne i potrzebują mamy…. wiesz, zanim się urodziły przez dziewięć miesięcy były w przytulnym brzuchu, gdzie zawsze było ciepło, nie były nigdy głodne, pływały sobie jak w basenie….
• no taaak….
• a teraz budzą się w nocy, bo jest im mokro, albo zimno, albo są głodne i płaczą….
• hmmmmm….
• a że nie umieją mówić to nie wiadomo o co im chodzi…
• no i dlatego robi się full pakiet!

Nadia (12 lat)
– mamo, jaką chorobę miał Antek?
– jaki Antek?
– no, nasz sąsiad! kryształ… kryształ… kryształową?
– szkarlatynę!
– aaa, no! bo mi się kojarzy ze szmaragdami!

mam sprawę do syna
wchodzę do jego pokoju, gra na kompie,
przysiadam na łóżku, gadamy
nagle on podjeżdża z fotelem komputerowym, zarzuca mi ręce na szyję i popycha lekko mówiąc przy tym:
– rzucam
– co rzucasz?
– ciebie na łóżko
– myślałam, że w ogóle
– co ty. nie odetniesz pępowiny. nigdy.

• synu, zrobisz mi kawę?
• a jaką?
• małą, czarną, z odrobiną cukru
• proszę bardzo!
• dziękuję, ale miała być w filiżance!
• dobra tam! ale za to szklanka jest do połowy pełna!

nareszcie wieczór, dzieci u siebie, cisza, spokój , radio gra, biorę książkę do ręki, ale…

• Bobie, w kominku nienapalone…
• to sobie napal, przecież uczyłem cię wczoraj
• no weź… ale nie ma tych małych szczapek…
• dobra, to mogę zrobić, a ty wyrzuć popiół i umyj szybę
• zrobione
• no to rozpalaj
• ale Bobie!
• pal! będziesz wolną i niezależną kobietą!
• ale ja wcale nie chcę być wolną i …
• ale ja ci mówię, że masz być!