układam Nadię do snu,
jak zwykle pyta o dzieci z przedszkola
– a Majeczka?
– też już śpi – [o, jak ładnie! – pomyślałam] a na ciebie, jak pani mówi, Nadusiu?
– “proszę, cicho bądź”
hmmm… może niewłaściwie zadałam pytanie… to jeszcze raz…
– a jak ciebie pani woła?
– “proszę usiąść na dywanie”