nieidealna matka idealnych dzieci i idealna żona nieidealnego meża
– Kacper, idźże już spać!
– no już, mamo
– gaszę światło!
– poczekaj, tylko jeszcze muszę wziąć książkę!
– jaką książkę?
– będę dzisiaj spać na książce, bo wtedy wiedza przechodzi do mózgu, wujek Andrzej tak mi mówił!
a czego będzie się uczył? zobaczcie sami…
– Nadia, oddaj telefon!
– no mamo! a Kacper jeszcze ogląda!
– a ty oglądałaś wcześniej w samochodzie!
– wrrr! – jawnie okazuje niezadowolenie słodka dziewczynka 🙂
– chodź do mnie, córeczko! – Bob próbuje ją udobruchać
– nie!!!
– dlaczego?
– bo jesteś mężem mojej matki! – obrzuca mnie spojrzeniem bazyliszka
słodka dziewczynka 😉
wracamy ze spaceru
zimno jak cholera
ale zgodziłam się na dodatkowe kółko wokół domu
na hulajnodze 🙂
Kacper zachwycony
– mamo, ale byłem szybki, co?
– jak wicher!
– taak, szkoda, że nie mogłaś pojechać ze mną!
– no, niestety, nie mamy hulajnogi dla dorosłych, ale poszukam, może taką kupię i będę się z tobą ścigać
– ooo taaak
przez chwilę w ciszy wchodzimy po schodach
– mamo?
– tak?
– chciałbym, żebyś była moją starszą siostrą!
opowiadam bajkę na dobranoc, o urodzinach Peppy
Kacper: A ja też miałem kiedyś urodziny! I święta!
ja: no tak, miałeś
Kacper: a teraz nic nie mam
ja: no ale niedługo znów będą święta, tylko inne, wielkanocne,
wtedy maluje się jajka na kolorowo…
Kacper: tak! i szuka się jajek!
ja: tak
Kacper (po chwili namysłu): wielkie nocne jaja!
)))))))))))))
do łazienki wpada Kacper
– mamo, jesteś mi winna frytki i nuggetsy!
– za co?
– za zdany egzamin z aikido!
– to już ci kupiłam!
– nie! kupiłaś mi tylko shake’a! bo powiedziałaś, że to będzie za dużo i się porzygam! [nie powiedziałam tak! 🙂 – przyp. aut.]
– aha, no może i tak…
do łazienki wpada Nadia
– a ja wszystko zrobiłam w przedszkolu w kartach pracy, tak jak pani chciała!
– tak?
– tak! i więc mi też jesteś dłużna wszystko to co Kacper powiedział!
– ok
– tylko, że ja z ketchupem!
😀
– tato, marzę o takim wielkim kombajnie z lego
– ok, jak uzbierasz połowę ceny to drugą połowę ci dołożymy i kupimy ten kombajn
– naprawdę?!
– naprawdę
uzbierał
kupiliśmy
ogromna radość
pełnia szczęścia
pudełko zaniósł zaraz do swojego pokoju
leży tam już od tygodnia
pudełko, nie Kacper
a dziś postanowił coś z tym zrobić
– tato… poskładasz mi?
sobota, 8:15 a.m.
cały dom jeszcze śpi
oprócz Kacpra
słyszę jak idzie prosto do naszej sypialni
– mamo…
– chodź, synku – robię mu miejsce w łóżku
– nieee… mamo, mogę sobie włączyć bajki?
– ….. możesz – po chwili wahania wygrywa konformizm: będę mogła jeszcze poleżeć 🙂
– jesteś najlepszą mamą na świecie, lepszej nie mógłbym sobie wymarzyć!
– mhm…
– ty, tato, też: jesteś najlepszym tatą na świecie!!!
– dzięki!
Kacper zmyka w podskokach oglądać bajki
mąż: idę do łazienki. przynieść ci ręcznik?
ja: po co??
mąż: żeby się mogła trochę wytrzeć z wazeliny
😀
z wizytą u chirurga
– dzień dobry
– dzień dobry, co my tu mamy?
– blizna, panie doktorze
-mhmmm… – patrzy na mnie, ale nic nie kojarzy – proszę pokazać
zaczynam się rozbierać….
– a, tak! – błysk w oku – jak się pani zaczęła rozbierać, wszystko mi się przypomniało!
😀
Kacper usiłuje wybudować most z narzuty między kanapą a stołem (btw. czasami wątpię w jego inteligencję 
Nadia kręci się wokół niego
Kacper złości się, bo mu nie wychodzi
– bo z tego nie da się wybudować mostu, synu!
włączam wszystkie zdolności pedagogiczne:
– to musi być coś sztywnego, pomyśl, co by to mogło być..
– wiem! ty, Nada, będziesz mostem!
)))
dwie godziny wcześniej:
