Kategoria: Uncategorized

Nadia siedzi w wannie
bawi się lalkami i śpiewa
nagle…
– Magda!
– co tam?
– chodź tu!
to idę 🙂
– co jest, córko?
Nadia patrzy na mnie z udawaną złością:
– jak mnie nazwałaś?!
– a ty mnie?!
– Mag da siu. to znaczy: ma mu siu!
– ooo, teraz lepiej! co chciałaś, córusiu?
– ooo, teraz lepiej, mamusiu!
🙂

poranek
wstałam
dzieci wstały
ojciec wstał
życzenia
kawa
wiem, że umówili się, że ojciec pojedzie po kwiaty
– to jakie chcesz? – pyta mnie szeptem w kuchni
– kolorowe! różne!
wyszedł
dzieci kręcą się nerwowo
odpalam komputer
dzwoni domofon
nie wychodzę ze swojego pokoju
dzieci otwierają
słyszę podekscytowanie 🙂
wchodzi ojciec
– kupiłeś sztuczne?! – przerażonym szeptem pyta Nadia

siedzę przed komputerem w swoim pokoju
przeglądam fejsa
mąż za ścianą ogląda mecz
czytam post o kinie samochodowym
nigdy nie byłam
chętnie bym poszła…
w euforii krzyczę do męża
dość głośno, żeby mnie było słychać w salonie:
– Booobie!…..
– nie kupię ci! – pada zza ściany

dyskutuję z Kacprem
trochę go ochrzaniam
ale dochodzimy do konsensusu
wychodzi z mojego pokoju

• mamo, wiesz, jaki tata powinien ci mówić ciągle komplement?
• jaki?
• że jak się uśmiechasz, to wszystkim robi się lepiej
• ahahaha! dzięęęki!

• i wiesz jaki jeszcze?
• no, jaki?
• że nie wyglądasz na czterdzieści lat tylko na czternaście
• ahahaha! teraz to już przesadziłeś!
• no dobra, to tak na 25!

Nadia wchodzi do mojego pokoju
– mamo, dasz mi kartkę?
– taka malutka może być?
– tak
– to proszę
pisze coś w ukryciu na karteczce
– mamo, zgadnij co ja tu napisałam!
– Nadia?
– blisko!
– Nadusia?
– blisko!
– Nadia Stolarska?
– blisko!
– Nadieżda?
– blisko, mamo!
– hmmm….
– poddajesz się?
– chyba tak…
– “blisko”! napisałam “blisko”!

p.s. product placement niezamierzony 😉

kąpiel
Nadia i Kacper lubią siedzieć w wannie i wymyślać niestworzone historie
bawiąc się przy tym milionem zabawek, niekoniecznie do kąpieli
są tam miniaturowe figurki wszystkich kucyków pony
i plastikowe dinozaury
i dziesięć gąbek kąpielowych
i kilka dużych pudełek, z których zwykle budują miasto
mycia się nie ma 🙂 ale jest zabawa
Nadia (ustawia kucyki): dziewczyny! idziemy się kąpać! ale tylko te, którym mogę uwierzyć…
ja: chyba zaufać!
Kacper: mamo, zasada nr 1: nie przeszkadza się Nadii w trakcie zabawy!
Nadia: właśnie! i nie przerywa w połowie zdania!

poranek
obudziliśmy się, ale jeszcze leżymy
przytulam Nadię w łóżku
Kacper zrobił mi kawę
leż obok nas na dywanie
gadamy
wchodzi Bob
– hejka, ziomeczki!
– ooo, tatuś! – Nadia się rozpromienia – a gdzie ty idziesz?
Bob jest ubrany w koszulkę, spodenki i getry piłkarskie
– młodzi sportowcy na start!
– łaaał! – Nadia jak zwykle podziwia tatusia
Kacper podnosi głowę z dywanu
– no. tylko, że ty nie jesteś młody.

Kacper rozwiązuje zadania z matmy
zadała matka, więc podchodzi do tego jak pies do jeża
– a muszę? a po co?
– rób, rób, przyda ci się.
Nadia w swoim pokoju gra w Robloxa
Kacper jest przy niej co chwilę
w końcu nie wytrzymuję:
– idź i zrób wreszcie te zadania, bo chodzisz tak już od godziny!
– no, dobraaaa…
ale po chwili Nadia ma jakiś problem komputerowy:
– Kaaacpeeer! Chodź!!
no to Kacper idzie

a po chwili wraca,
zadowolony z siebie:
– mamo, pomogłem jej.
– super.
– bo ja się dobrze znam na Robloxie
– no znasz się, znasz
– wiesz, mamo, czasem myślę, że taki brat to dar od Boga

muszę wysłać listy
pod pocztą parę osób w chaotycznej rozsypce
podchodzę
– pan jest ostatni?
– nooo… myślę, że znaleźliby się gorsi!

mąż na antresoli ogląda coś na kompie
na uszach ma słuchawki i co chwilę się śmieje
zainteresowało mnie to żywo 😀
– co ty tam oglądasz?
– Gizę.
– coo??
– Abelarda Gizę. program Piniata.
– dobre?
– świetne! połowa jest o tobie 🙂