wyjazd/ wjazd

córeczka wyjechała na obóz
łez przy rozstaniu nie było
ale i tak czuję się nieswojo
i trochę nie mogę sobie znaleźć miejsca w oczekiwaniu na telefon
w końcu dzwoni
dojechali na miejsce
– halo, mamo!
– halo, Nadusiu! no, jak tam?
– dobrze! zjedliśmy obiadek, było mięsko , ziemniaczki, surówki nie zjadłam bo była niedobra, jesteśmy już w pokojach, mam pokój z Olą, Oliwką i Werą…. – rozszczebiotała się
nagle przerywa:
– Maria, wypad! – słyszę w słuchawce – mamo, muszę kończyć, bo Maria nam wjeżdża na chatę!

no weź!

dzień bez samochodu
przystanek autobusowy
sprawdzam rozkład jazdy
Nadia stoi obok, ale po chwili zmienia zdanie:
– ja już idę, mamo!
– poczekaj!
doganiam ją
– co się stało?
– mamo, tamten pan patrzył ci się na pupę!
– hmmm… to trzeba było stanąć za mną i już by nie mógł patrzeć
– no weź! to wtedy patrzyłby na moją!

z tyłu

wracam od fryzjera
– Cześć, Nadusiu!
– cześć, mamo! wow! masz różowe włosy!
– no. mam.
– ale…
– no co? nie podoba ci się?
– nieeee no ok
– dobrze wyglądam?
– nooo… z tyłu jak nastolatka

dodawanie dla równego rachunku

rozmawiamy z Kacprem o samochodach
– mamo, a nazbieracie mi na tego dogde’a challengera?
– sam sobie nazbierasz! myślisz, że mi ktoś kupił pierwszy samochód?
– no dobra, ale myślałem, że mi chociaż dołożycie…
– aaa, dołożyć to możemy
– ok, ale, musimy go kupić w miarę szybko, zanim wejdą te przepisy… wiesz…
– dotyczące zakazu sprzedaży aut spalinowych?
– tak
– a to spokojnie, mamy jeszcze czas, do 2035 roku chyba, nie?
– chyba tak
– no to popatrz, ile będziesz miał wtedy lat?
– 25
– no widzisz! to już będziesz pewnie zarabiał własne pieniądze! – tutaj naszła mnie refleksja – jezusmaria! będziesz miał 25 lat! to ile ja będę miała?
– no… ty…. – Kacper liczy – 59! dla równego rachunku możemy dodać ….
– sam se dodaj!

mosty. nie mury.

pokłóciliśmy się z Kacprem
po jakimś czasie przychodzi do mojego pokoju
– mamo, przepraszam, zachowałem się nieadekwatnie do mojego wieku
– nie o to chodzi, zachowałeś się po prostu niefajnie
– no wiem…
– ale przepraszasz szczerze, czy tylko dlatego, że tak wypada?
– szczerze. tak, żeby między nami były mosty, a nie mury.

nie wolno. nawet w myślach.

siedzę z Nadią na kanapie
w radio Ania Dąbrowska
no to śpiewam, jakże by inaczej 🙂

  • “a teraz żeeeegnaj, wyprowadź się z mych snóóów…”
  • przestań!
  • “już nigdy więceeeej…” – nie mogę się powstrzymać 🙂
  • no, przestań!
    no to przestaję
    Nadia spogląda na mnie bacznie:
  • przecież słyszę, że śpiewasz w myślach!

wina

odrabiamy z Nadią zadanie z j. polskiego
– znajdź imiona w podanych poniżej wyrazach
– Fasola… Ola!
– Zegarek… Garek?
– no, Nadia! jest takie imię?
– nie…. no to jakie?
przykrywam palcem pierwszą część wyrazu
– aaaa! Arek!
– no!
– ale nie przykryłaś G!
– to dlaczego przeczytałaś Arek? a nie Garek, jak wcześniej?
przekomarzamy się chwilę
w końcu Nadia pisze…
i co pisze?
– Gaaarek….
– no, Nadia!
– ahahaha! pomyliłam się! to twoja wina!
– jak to moja?!
– twoja! zawsze jest twoja!

wilk

Kacper leży na swoim łóżku i gapi się w telefon
przynoszę mu lemoniadę
– mamo, a ja w ogóle jutro mam test z angola!
– i sobie grasz!
– spoko, z wiadomości z 6. klasy!
– i co? umiesz?
– no, mamo, to jest proste: Present Simple i słówka
– a umiesz?
– no! pytasz wilka czy sra w lesie!