nie-idealna-matka

wolne bożocielne
samo południe
Kacper wychodzi na dzielnię 🙂
– to idę, mamo!
– ok!
– o której mam wrócić?
– przyjdź za dwie godziny
– ok
otwiera drzwi wejściowe
– o, mamo, zostawiłaś klucze w drzwiach od wczoraj!
– taaak? o, cholera!
– hahahaha! mamo, o czym ty myślisz?
– no, sama nie wiem…
– mamo… ja o tym wiedziałem
– i nic nie powiedziałeś?
– no. bo chciałem was nauczyć rozsądku. tak, jak wy mnie uczycie.

badum! tssss!

po szkole i przedszkolu
siedzimy w kawiarni
i jemy lody
– Kacper, jak tam w szkole?
– dostałem czwórkę z dyktanda!
– no super… a jakie oceny z dyktand dostają inne dzieci?
– aaa, różne, Hania to zawsze szóstkę, Konrad czasem piątkę, a Oskar to nawet jedynkę raz dostał
– mhm…. czwórka jest ok, taka normalna, dobra ocena
– ale nie jesteś najlepszy, tak jak Julka (starsza kuzynka moich dzieci – przyp. aut.) – włącza się Nadia
– oceny nie zawsze są najważniejsze – próbuję łagodzić zbliżającą się awanturkę
– tak! najważniejsze jest życie! – woła z patosem Nadia, unosząc rękę z lodem do góry – I natura!
😀 😀 😀

sobota wieczór
Kacper ogląda bajkę w swoim lóżku
ustaliliśmy, że jak się skończy to idzie spać

no i się skończyła

– mamoooo, chodź do mnie!
– Kacpi, kładź się do łóżka!
– maaamo, chodź!  jestem wykończony!
– to trzeba było iść od razu spać, a nie oglądać bajki!
– nie, to nie ja, tylko moje nogi! są tak zmęczone, że nie zrobię już ani kroku!
– no to odpoczywaj… – głaszczę po pleckach
– mmmm…. i oby mi się nie śniło, że gdzieś idę!

😀

Nadia naburmuszona
zła na cały świat
nie do końca wiadomo dlaczego
– Nadia! chodź na zupę!
– nie chcę zupy!
– nie jadłaś jeszcze dzisiaj obiadu, a jest już późno!
nie odpowiada, naburmuszona siada do stołu
– jedz, jedz – zachęcam
bierze łyżkę do ręki
siadam obok ze swoją miseczką zupy
– smacznego! – życzę sobie i córce
– smacznego ozięble.

i już wiem, że tego dnia nic się nie zmieni…

do wszystkiego
do niczego
zjadam najgorsze truskawki
kłamię, że zaraz przyjdę
kocham bezwarunkowo
najmocniej
szczerze nienawidzę

sobota rano
Kacper umówił się z kolegą
cały szczęśliwy przygotowuje się do wyjścia na podwórko
w podskokach ubiera się i myje zęby
– Kacper, czekaj, czekaj, pokaż paznokcie
– o nie, mamo!
– chodź do łazienki, trzeba je obciąć!
– no dooobra…. mogę już iść?
– czekaj, pokaż uszy!
– no nie, mamo!
– czyścimy!
– mamo, marnujesz mój czas na życie! ja mam teraz żyć a nie czyścić uszy!

• mamo, a czy ty mnie kochasz?
• kocham
• ale zawsze? czy czasami nie?
• zawsze, umyłaś zęby?
• tak
• a rączki?
• nie
• to idź umyj rączki
• dobrze, ale jeszcze kilka buziaków
  całuje mnie, przytula się, obmacuje….
• ale cycki masz super!

niedziela, 7 rano
obudziłam się podekscytowana
zrobiłam kawę
wydepilowałam się jak na rozbieraną randkę
szybki prysznic
makijaż
ubranie przemyślałam już wczoraj
no to jestem gotowa
jedziemy
kierunek: targi niezależnej mody i designu

uwaga! MAGIZTRA nadciąga!

piątek rano
wychodzimy do szkoły i przedszkola
w pośpiechu
jeszcze śniadanie, jeszcze woda do plecaka
Kacper niesie ludziki lego
– mamoooo! spakuj mi to do jakiegoś pudełka!
– och, jak ja to lubię! – komentuję z przekąsem
Nadia (lat prawie sześć) przy stole je śniadanie, słysząc to obraca głowę w moją stronę:
– mówisz naprawdę? – pyta rzeczowo
– nie
– aaaaa… a w przenośni?
– taaak! skąd ty znasz takie słowo?!
wzrusza ramionami i wraca do jedzenia
– po prostu znam.
Nadia. The Greatest.

sobota rano
sprzątamy żółwiowi akwarium
dzieci w doskonałym nastroju
chcą pomagać
Kacper: mamo, ja zaciągnę! [wodę z akwarium za pomocą węża – przyp. aut.]
Nadia: a ja będę trzymać rurę!

żółw zdezorientowany stoi na kamieniach w prawie suchym akwarium
Kacper: mamo, ja go wezmę – wyciąga go z akwarium i idzie ” na spacer” do salonu 😉
Nadia dalej pomaga mi w sprzątaniu
nagle słyszymy z pokoju obok:
– noo, moje dziećko, moje zwierzątko, mój żółwiczek…
Nadia biegnie do Kacpra
– Kacpi, a mogę go pogłaskać?
– tak, ale po skorupce
– a on, to czuje, Kacpi?
– czuje
– a ile on ma lat?
– dwa
– oo, jak suuuper! a powiedział już pierwsze słowo?