- Nadia, jedziemy po Kacpra do szkoły, chodź!
- a mogę wziąć kocyk? – to jest fetysz i przytulanka Nadii – najważniejsza rzecz na świecie
- możesz.
w szkole chwilę czekamy, Nadia się nudzi, nie wie co ma ze sobą zrobić: kładzie mi się na kolanach, przykrywa kocykiem, tuli kocyk, udaje, że śpi na kocyku - Nadia! uspokój się! co ty wyprawiasz?! więcej się nie zgodzę, żebyś brała ze sobą kocyk!
- mamo. ja teraz przyszłam do swojego wewnętrznego dziecka.
badum! tssss!